سیدخندان پیرمردی دانا و البته خنده‌رو بوده که پیشگویی‌های او زبانزد مردم بوده است؛دلیل نام‌گذاری این منطقه نیز احترام به همین پیرمرد بوده است؛البته بعدها نام سید خندان بر ایستگاه اتوبوسی در جاده قدیم شمیران هم اطلاق می‌شده است.

در گذشته املاک زمین‌های این منطقه متعلق به کامران میرزا نایب‌السلطنه بوده است و بعد از مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شده است.

این منطقه به دلیل آب و هوای فرح انگیزش به همین نام معروف شده است.

دلیل اینکه این محله به نام شهرک غرب معروف شد ساخت مجتمع های مسکونی این منطقه با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و به مانند مجتمع های مسکونی آمریکایی بوده و در گذشته نیز محل اسکان بسیاری از خارجی‌ها بوده است.

آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا می‌کند؛ آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه (توپخانه) ناصرالدین شاه بوده، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده است.

نام قبلی اقدسیه (تا قبل از 1290 قمری) حصار ملا بوده است؛ناصرالدین شاه زمین‌های آنجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام امینه اقدس(اقدس الدوله)کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.

زمین‌های جماران متعلق به سید محمد باقر جمارانی از روحانیان معروف در زمان ناصر الدین شاه بوده است؛برخی از اهالی معتقدند که در کوه‌های این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می‌‌آمدند و دلیل نامگذاری این منطقه نیز همین بوده است و عده‌ای هم معتقدند که جمر و کمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ‌های بزرگ به دست می‌آمده ‌است‌،آنجا را جمران‌،یعنی محل به‌ دست آمدن جمر نامیده‌اند.

پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که دو سفارت روسیه و ترکیه را در خیابان فردوسی به هم متصل میکرده است؛ عده‌ای معتقدند که نام پل از مولانا جلال‌الدین رومی گرفته‌ شده است‌.

بسیاری از زمین های جوادیه متعلق به آقای فرد دانش بوده است که اهالی محل به او جواد آقا بزرگ لقب داده بودند؛مسجد جامعی نیز توسط جواد آقا بزرگ در این منطقه بنا نهاده است که به نام مسجد فردانش هم معروف است.

میرزا آقاخان نوری صدر اعظم این اراضی را برای پسرش‌،میرزا داوودخان‌، خرید و آن را توسعه داد؛ این منطقه در ابتدا ارغوانیه نام داشت و بعدها به دلیل ذکر شده داوودیه نام گرفت‌.

اگر چه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی آن را مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه استفاده می‌شده و به زبان اصلی درگ نامیده می‌شده است دانسته‌اند.

روایت شده است که قلعه بزرگی در این منطقه به نام آشِب وجود داشته است و در گذشته نیز به این منطقه دزاشوب و دزج سفلی و در لهجه محلی ددرشو می‌گفتند.

احتمالاً دلیل نامگذاری این محل کشف سکه‌ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده است؛در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده است.

کلمه قلهک از دو کلمه قله و ک‌ تشکیل شده است که قله معرب کلمه کله‌،مخفف کلات به معنای قلعه است‌؛عقیده اهالی بر این است که به دلیل اهمیت آبادی قلهک که سه راه گذرگاه‌های لشگرک‌، ونک و شمیران بوده است‌،به آن(قله-هک) گفته شده است‌.

زمین‌های این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان‌،وزیر امور خارجه‌ تعلق داشت و سپس کامران میرزا پسربزرگ ناصرالدین شاه‌،با خرید زمین‌های حصاربوعلی‌،جماران و نیاوران‌،اهالی منطقه را مجبور به ترک زمین‌ها کرد و سپس آنجا را کامرانیه نامید.

(بین پارک وی تا تجریش یا ولیعصر تا ولنجک) در این منطقه باغی بوده است که متعلق به حاج میرزا آقاسی بوده است و چون نام او عباس بوده آن را عباسیه می‌گفتند؛سپس علاءالدوله این باغ بزرگ را از دولت خرید و به نام پسرش‌، محمودخان احتشام‌السلطنه‌، محمودیه نامید.

نام قدیم این منطقه گردوی بوده است و برخی معتقدند در زمان ناصرالدین شاه نام این ده به نیاوران تغییر کرده است به این ترتیب که نیاوران مرکب از نیا (حد،عظمت و قدرت‌)،ور (صاحب‌) و ان‌ علامت نسبت است و در مجموع یعنی کاخ دارای عظمت‌.